“Także” i “tak że”
M
W pisowni częściej spotykany jest wyraz także. Jest to partykuła i oznacza tyle co też, również, jak również.
Przykłady użycia:
W sali oprócz prowadzących i prelegentów było także obecne liczne grono słuchaczy.
Warto obejrzeć także słonie, żyrafy, hipopotamy i wiele innych egzotycznych zwierząt.
Zdarza się jednak, że forma także jest używana błędnie również tam, gdzie chodzi nam o zupełnie inne znaczenie.
Tak że pisane osobno ma zresztą nie tylko inne znaczenie, ale jest nawet inną częścią mowy. To spójnik, którego synonimami są takie słowa jak więc, zatem, toteż, dlatego, stąd też.
Dlaczego pojawia się w pisowni błąd i utożsamienie tych wyrazów?
Druga kwestia to fakt, że o ile w mowie często mówimy tak że (a sporadycznie i tylko w oficjalnych sytuacjach także), o tyle w pisowni rzadziej tej formy używamy, ponieważ mamy wiele bardziej upowszechnionych, poważniej brzmiących synonimów, z których część wspomniałem wyżej.
Warto jednak mieć świadomość tego rozróżnienia i wybierać właściwą formę. Zwłaszcza że w tym wypadku jest to proste, bo trzeba jedynie zastanowić się nad znaczeniem.
Tak że jeśli powiedzieliśmy sobie już wszystko o teorii, spróbujmy rozwinąć podane zdania tak, by umieścić w nich obok także także formę tak że.
W sali oprócz prowadzących i prelegentów było także obecne liczne grono słuchaczy, tak że pomieszczenie było prawie pełne.
Warto obejrzeć także słonie, żyrafy, hipopotamy i wiele innych egzotycznych zwierząt, tak że na pewno nie będą się Państwo nudzić.
Paweł Pomianek